Desde antiguamente soy tu cómplice

Sarah Moon

sin saberlo

te estuve eligiendo a ti durante tiempo
de veras no sabía que cuando te miraba
te estaba eligiendo
estaba atando tu vida a la mía

es así tan sencillo como lo escribo

te miraba entonces y sin verte te decía
que iba a empezar poco a poco a quererte
ahora ya te quiero

una vez elegido, tuve que poco a poco
contármelo a mí misma, despacio
para poder entender la gravedad del asunto
lo que podía trascender tu nombramiento
en nuestras vidas

ahora que ya me lo he contado
que sé que eres tú
ahora voy a contártelo a ti

3 thoughts on “Desde antiguamente soy tu cómplice

  1. Y no lo elegimos.
    Nos invade, poco a poco, de forma a veces imperceptible, nos crece y sin darnos casi cuenta se instala en nosotros. Y de repente nos desborda. Y un día amanecemos tan repletos que lo vemos, lo sentimos y ya no podríamos vivir sin el.
    Bss

  2. Coincido con Carmela, amiga. Brota poco a poco, y sin darnos cuenta, podemos tocar el Cielo….o a veces, el infierno. Es tan bello y tan sutil, que no requiere palabras…
    Mil estrellas de esperanza y alegría
    Sherezade

Deixa un comentari

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

Esteu comentant fent servir el compte WordPress.com. Log Out /  Canvia )

Facebook photo

Esteu comentant fent servir el compte Facebook. Log Out /  Canvia )

S'està connectant a %s