Mantener en pie tus rebeliones

Sarah Moon

¿podría yo hacerlo?

quiero decir
sería posible que yo pudiera
comerme tu tristeza
de un bocado
como se come la fruta madura
como se come cuando se tiene hambre
con desesperación, con avidez
con canibalismo, con ansia

digo, porque si pudiera yo
comerme tu tristeza
de un bocado
aceptaría alimentarme de ti
de tu dolor más reciente
de todas las cosas que no te sirven
pero las tienes, tan tuyas
y no te desprendes de ellas
cegado por una posesión antigua

¿crees que podría yo hacerlo?

comerme tu tristeza
de un bocado
tenerla dentro de mí
que pasara por todo mi cuerpo
que se cebara con mi corazón

si crees que puedo, ofrécemela
si después la necesitas
la pariré para ti

4 thoughts on “Mantener en pie tus rebeliones

  1. otra bengala que me atraviesa de punta. no, no podrías hacerlo, porque sabés (lo sabés bien) que la tristeza es personal e intransferible. pero la intensidad de tu deseo de comértela es como sentir nuestra mano entrelazada con otra mano, al caer.

  2. Escucharla, compartirla, acunarla, sin juzgarla, si es posible. Pero cebarse en el corazón no es buena idea. Creo Yo.

    Un beso Fusa

Deixa un comentari

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

Esteu comentant fent servir el compte WordPress.com. Log Out /  Canvia )

Facebook photo

Esteu comentant fent servir el compte Facebook. Log Out /  Canvia )

S'està connectant a %s